Samenvatting van De Gelderlander

7 oktober 2017 - Doetinchem, Nederland

images1.persgroep.net
William Thomassen, deelnemer aan Tournesol 2017, tijdens de beklimming van de Mont Ventoux. © Guido Bogert Fotografie

25 klimmers laten de shit achter op de Mont Ventoux

MONT VENTOUX - De beklimming van de Mont Ventoux als metafoor voor het omhoog klimmen uit het dal. Met dat doel zijn 25 (ex)cliënten van ggz-instelling GGNet onlangs deze beroemde berg op gefietst. 

Maarten Reith 07-10-17, 07:14

images2.persgroep.net
Op de top van de Mont Ventoux wordt de een na de ander met gejuich, high fives en omhelzingen onthaald. Er vloeien tranen van blijdschap, ontroering en ontlading. © Guido Bogert Fotografie

Tournesol, zoals het project heet, draait volledig om herstel. Het vergroten van het zelfvertrouwen, het opdoen van sociale contacten, bewegen, een doel nastreven én bereiken: het zijn aspecten die ertoe bijdragen dat mensen met een psychische stoornis zich beter staande kunnen houden. 

GGNet, een grote Gelderse instelling voor geestelijke gezondheidszorg (ggz), is voor de tweede keer met een groep naar Zuid-Frankrijk afgereisd om de fameuze berg te bedwingen. Ieder vanuit zijn eigen motivatie. De een wil een positieve ervaring opdoen om kracht uit te putten wanneer het tegenzit. Voor de ander markeert de beklimming de overgang naar een nieuwe levensfase. De shit achter je laten, met optimisme de toekomst tegemoet.

,,De klim was verschrikkelijk, maar ik had dit niet willen missen’’, zegt Achterhoeker Jaap, nadat hij de top heeft gehaald. ,,Onderweg heb ik me vastgehouden aan de positieve gedachte dat het nu goed met me gaat. Ik heb diepe dalen gekend maar nu sta ik bovenop de Ventoux. Dat voelt geweldig.’’

Mijlpaal

Voor William Thomassen (42) uit Doetinchem was de beklimming van de Mont Ventoux een ware mijlpaal. ,,Dit symboliseert mijn omslag. Ik heb zestien jaar stil gestaan, de komende zestien jaar en de jaren daarna wil ik alles eruit halen wat erin zit.’’

Thomassen gebruikte jarenlang medicatie (antipsychotica en antidepressiva), wat hem vlak en passief maakte. Een jaar geleden besloot hij op advies van een goede vriend om een andere weg in te slaan. Want was die medicatie wel nodig geweest? Klopte de diagnoses 'psychotisch' en later 'schizofrenie' eigenlijk wel?

Lees verder onder de foto

images3.persgroep.net
De Mont Ventoux. Het laatste deel van de beklimming voert over een kaal, steil en winderig landschap. © Guido Bogert Fotografie

,,Ik ben vroeger veel gepest nadat bij ons thuis drie keer achter elkaar brand was uitgebroken. Een paar keer ben ik zo boos geworden dat ik iemand aanviel tot hij blauw aanliep. Daar schrok ik zo van dat ik bang werd voor mijn woede-uitbarstingen. Ik raakte sterk in mezelf gekeerd en kwam in de ggz terecht. Daar kreeg ik medicatie, maar de kern werd niet aangepakt’’, verhaalt hij.

Onder begeleiding van zijn psychiater bouwde hij dit jaar zijn medicatie af - sinds drie maanden slikt hij niets meer. En met succes: hij voelt zich er goed bij en heeft sinds enige tijd voor het eerst in zijn leven een betaalde baan. Daarnaast vond hij een nieuwe therapie die wél de wortel van zijn problematiek aanpakt. ,,Voortaan kom ik voor mezelf op en neem ik mijn eigen beslissingen. De beklimming van de Mont Ventoux markeert mijn afscheid van de ggz.’’

Foto’s